Θυμάμαι σαν τώρα τι μου είχε πει ο Στάθης Χαϊκάλης, ο άνθρωπος που με έβαλε στο επάγγελμα, όταν είχα αναλάβει, λίγα χρόνια νωρίτερα, τη θέση του αρχισυντάκτη Οικονομικού στην Καθημερινή: «Αρχισυντάκτες υπάρχουν πολλοί, καλοί ρεπόρτερ ελάχιστοι!».

Από το 2011 μέχρι σήμερα έγιναν πολλά. Η Ελλάδα χρεοκόπησε όπως και πολλοί ισχυροί εκδοτικοί όμιλοι.Ηχηρά ονόματα των μέσων ενημέρωσης είναι πλέον σκιές του παλιού εαυτού τους. Η εμπιστοσύνη των πολιτών σε δημοσιογράφους και media έχει εξαϋλωθεί με ευθύνη πολλών εκδοτών και πολλών επαγγελματιών του χώρου μας.

Το πραγματικό ρεπορτάζ έχει σχεδόν καταργηθεί με πλήρη επικράτηση μιας δημοσιογραφίας που υμνεί κάθε εξουσία, πολιτική, οικονομική, επιχειρηματική.Ελάχιστο νέο αίμα μπαίνει στον κλάδο και κυρίως σε τομείς που βρίσκονται πολύ μακριά από το οικονομικό ρεπορτάζ. Ο μέσος όρος ηλικίας των συναδέλφων που συναντιόμαστε στις ελάχιστες συνεντεύξεις τύπου που διοργανώνουν υπουργεία, οργανισμοί ή επιχειρήσεις πρέπει να είναι πλέον άνω των σαράντα!

Και να που τώρα, στα 52 και αφού επί τρεις δεκαετίες χοροπηδάω από τις θέσεις ευθύνης στο ρεπορτάζ και τούμπαλιν, αναλαμβάνω τη θέση του διευθυντή στο Powergame.

Ενός οικονομικού site που ξεκίνησε προ διετίας και παρά τα προβλήματα που έχει κάθε νέα προσπάθεια, πάει απρόσμενα καλά! Έχει εξασφαλίσει μια στενή συνεργασία με τον Economist όχι μόνο στην αρθρογραφία αλλά και σε εκδηλώσεις (συνέδρια, κ.λπ.), διαθέτει λίγους, αλλά έμπειρους, δημοσιογράφους. Από τους πιο παραγωγικούς του κλάδου, σε πολλούς τομείς. Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, έχουμε επενδύσει σε νέους συναδέλφους που βοηθάμε να μπουν στο ρεπορτάζ με πολύ καλά αποτελέσματα.[...]