«Εγγύηση Ασφάλειας»: Τι είναι, τι μας διδάσκει το παρελθόν και τι θα μπορούσε να γίνει στην Ουκρανία Ημερομηνία:
Σήμερα 22/8/2025, 14:00 - Εμφανίσεις: 6
«Εγγύηση Ασφάλειας».
Οι δυο λέξεις που ακούγονται πολύ συχνά τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής της Αλάσκας για τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας.
Τι είναι όμως η «εγγύηση ασφαλείας»; Η σύνοδος κορυφής της Αλάσκας και οι επακόλουθες συνομιλίες στην Ουάσιγκτον έχουν αναζωπυρώσει τις συζητήσεις αναφορικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.
Τι θα πρέπει να συνεπάγονται αυτές; Ο ιστορικός – συγγραφέας και μέλος του αμερικανικού think tank, Brookings Institution, Michael O’Hanlon, προσπαθεί μέσα από ένα άρθρο του στη Wall Street Journal να εξηγήσει το πώς η ιστορία έχει καταγράψει εγγυήσεις ασφαλείας στο παρελθόν.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Μάλιστα όπως τονίζει «η ιστορία παρέχει χρήσιμα μαθήματα για το τι λειτουργεί και τι όχι».
Εγγύηση Ασφαλείας στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτέλεσε ένα παράδειγμα για τους κινδύνους της επιπόλαιης προσφοράς εγγυήσεων ασφαλείας.
Στη Συνθήκη του Λονδίνου του 1839, η Γαλλία, η Βρετανία, η Πρωσία, η Ρωσία και η Αυστρία υποσχέθηκαν όλες να προστατεύσουν την ουδετερότητα και την ανεξαρτησία του Βελγίου.
Αυτή η ιδέα λειτούργησε μέχρι που τελικά δεν λειτούργησε.
Το 1914, η αποτρεπτική δράση της συνθήκης απέτυχε καταστροφικά όταν η Γερμανία υλοποίησε το Σχέδιο Σλίφεν — εισβάλλοντας στο Βέλγιο καθ’ οδόν προς επίθεση στη Γαλλία.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υποσχέσεις των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών να υπερασπιστούν η μία την άλλη ήταν υπό όρους.
Μέχρι την τελευταία στιγμή, ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β’ της Γερμανίας πίστευε ότι μπορούσε να πείσει τη Βρετανία να μην προστατεύσει τη Γαλλία σε περίπτωση γερμανικής επίθεσης, επειδή μια αόριστα διατυπωμένη «εγγύηση ασφάλειας» από το Λονδίνο δεν υποστηριζόταν από μόνιμες στρατιωτικές δυνάμεις σε γαλλικό έδαφος και δεν είχε πολλούς ιστορικούς λόγους να πιστεύει ότι οι Βρετανοί θα είχαν την υποστήριξη της Γαλλίας.