Την κατάσταση έχει αναγνωρίσει και η Κομισιόν, η οποία ενέκρινε ήδη από το 2023 μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην ψυχική υγεία.
Σκοπός της είναι να τεθεί η ψυχική υγεία σε ισότιμη βάση με τη σωματική υγεία.
Συνεπώς, να εξασφαλίσει και τη σχετική υγειονομική φροντίδα αναλογικά.
Το κόστος της κρίσης ψυχικής υγείας είναι πολύ υψηλό και όπως επισημαίνει στο Social Europe ο Χανς Ντιμπουά, υπεύθυνος κοινωνικής πολιτικής στο Eurofound, η δράση πρέπει να είναι επείγουσα.
Προειδοποιεί ότι τώρα που οι συνέπειες της πανδημίας εξασθενούν, η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη για την επόμενη κρίση.
Εξηγεί ότι στα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν, εκτός από την ενίσχυση της υγειονομικής φροντίδας, είναι αυτά που θα συμβάλουν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και στη διευκόλυνση της κοινωνικής και οικονομικής ένταξης.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Κοινωνικο-οικονομικοί παράγοντες Παίρνοντας ως παράδειγμα τη Μεγάλη Ύφεση στην Ευρώπη, που ξεκίνησε το 2008, αλλά και την πανδημία Covid-19, ο συγγραφέας επισημαίνει ότι και οι δύο είχαν αποτέλεσμα απώλεια θέσεων εργασίας και εισοδήματος.
Τα δύο αυτά στοιχεία συνέβαλαν στην επιδείνωση της ψυχικής υγείας μεταξύ των πληγέντων.
Η πανδημία επίσης το έκανε αυτό και σε συνδυασμό με τις συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσης, αλλά και της επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας σε τομείς όπως η φροντίδα.
Τα συμπεράσματα από αυτές τις κρίσεις, σύμφωνα με τον Χανς Ντιμπουά, είναι δύο:googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Πρώτον, ότι όλοι μπορούν ξαφνικά να εκτεθούν σε παράγοντες που τους θέτουν σε κίνδυνο κακής ψυχικής υγείας.
Στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, άτομα που είχαν καλά αμειβόμενες και ασφαλείς οικονομικά θέσεις εργασίας, εντοπίστηκαν άνεργα, έχασαν το σπίτι τους.
Στην πανδημία, κοινωνικά ενεργοί ηλικιωμένοι και νέοι με καλή ψυχική ευεξία αντιμετώπισαν ξαφνικά την απομόνωση.