Ένας υπάλληλος μιας ιδιωτικής εταιρείας αποφασίζει να μιλήσει στο διευθυντή του.
Υπάλ.: Με συγχωρείτε κύριε Διευθυντά, μπορώ να σας μιλήσω;
Διευθ.: Βεβαιότατα, νεαρέ μου.
Υπάλ.: Όπως γνωρίζετε είμαι στην εταιρεία εδώ και 10 χρόνια.
Διευθ.: Ναι το ξέρω.
Υπάλ.: Δεν θα σας το πω δια της πλαγίας οδού, αλλά θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Ζητάω αύξηση του μισθού μου. Υπάρχουν 4 εταιρείες, που με κυνηγάνε, αλλά ήθελα πρώτα να μιλήσω σε σας.
Διευθ.: Αύξηση; Θα ήθελα να σου δώσω αύξηση, αλλά δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.
Υπάλ.: Καταλαβαίνω τη θέση σας, και γνωρίζω την υφιστάμενη κρίση, που έχει αρνητικό αντίκτυπο στις πωλήσεις. Πρέπει όμως να λάβετε υπόψη σας τις ανάγκες μου, αλλά και την αφοσίωσή μου, καθώς και τη σκληρή μου δουλειά επί 10 χρόνια στην εταιρεία.
Διευθ.: Λαμβάνοντας υπ' όψιν μου αυτά που μου λες, τελικά θα σου δώσω την αύξηση 15% και πέντε μέρες επί πλέον άδεια το χρόνο. Πώς σου φαίνεται, είσαι ικανοποιημένος;
Υπάλ.: Συμφωνώ. Είμαι πολύ ικανοποιημένος και σας ευχαριστώ!
Διευθ.: Πριν φύγεις όμως, πες μου αν θες, ποιες είναι οι 4 εταιρείες, που τρέχουν από πίσω σου;
Υπάλ.: Α, είναι η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ και η τράπεζα για το δάνειό μου!