Ο Σπύρος Κουβαράς χορεύει για το «Ρίζωμα» Ημερομηνία:
20/7/2021, 13:28 - Εμφανίσεις: 126
Στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών στις 4 και 5 Αυγούστου στις 21:00 στο πλαίσιο της δράσης του Υπουργίου Πολιτισμού και Αθλητισμού, «Όλη η Ελλάδα, ένας πολιτισμός», θα ζωντανέψει αυτό το χορογραφικό έργο με πρωτότυπη μουσική και εικαστική σύνθεση.
Αντλώντας υλικό απο το δοκίμιο «Νομαδική σκέψη» του Gilles Delleuze, την θεωρία του περί αποεδαφικοποίησης (deterritorialization) και με αναφορές στον απελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστινίων, ο χορογράφος Σπύρος Κουβαράς, με το νέο του έργο, δημιουργεί έναν ενδιάμεσο μη-τόπο, στον Αρχαιολογικό Χώρο των Δελφών, ένα διάτρητο χωροχρονικό παλίμψηστο.
Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον, όπου αλληλεπιδρούν στοιχεία πρωτογονισμού, μνήμης και φαντασιακού, ο χορογράφος προσεγγίζει το σώμα όχι ως δέσμιο του τόπου όπου κατοικεί αλλά ως νομάδα που περιπλανιέται ανάμεσα σε ιδέες.
Η χορογραφία, μέσω και της «συμβίωσής της» με τα αρχαιολογικά ευρύματα, δημιουργεί ένα νέο τοπόσημο μέσα στον χώρο των Δελφών και σταδιακά καλλιεργεί μια θραυσματική εικόνα του σώματος η οποία λειτουργεί ως παράλληλο, συγκινησιακό, φορτίο.
Η εικαστική παρέμβαση και ο ηχητικός προγραμματισμός δημιουργούν μια διάνοιξη του αρχαιολογικού χώρου και υποβάλλουν κατά την διάρκεια της performance μια εσωτερική, υποκειμενική ροή της αίσθησης του χρόνου στον θεατή.
Η άχρονη αυτή μετατόπιση που συντελείται, ενεργοποιεί κατά κάποιο τρόπο μια νέα, δεύτερη ροή στο εσωτερικό της συνείδησης, διεισδύοντας στα βάθη της ενθύμισης και της φαντασίας του κοινού.
Το χορευτικό λεξιλόγιο προκαλεί μια κινητική δόνηση στο φυσικό τοπίο, ενώ οι τέσσερις ερμηνευτές (Δήμητρα Βλάχου, Alexandra Rogovska, Σπύρος Κουβαράς και Μαρία Λάππα), ως περιφερόμενοι πλάνητες, σε ένα ταξίδι χωρίς αρχή και τέλος, μοιάζουν αποσυνδεδεμένοι απο κάθε μορφή χρονικότητας εντός του χώρου.
Καταγωγή χαμένη, ρίζωμα ακατόρθωτο, μνήμη βυθισμένη, παρόν σε εκκρεμότητα.
Ο Σπύρος Κουβαράς μιλάει στα «Νέα» για την παράσταση, του Δελφούς και το δικό του «ρίζωμα».
Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση; Η ιδέα υπήρχε ...