Μάγια Λυμπεροπούλου: Ο Κάρολος Κουν, οι φόβοι της και η «υπόθεση» θέατρο Ημερομηνία:
23/7/2021, 09:42 - Εμφανίσεις: 122
Στο πένθος βυθίστηκε το απόγευμα της Πέμπτης (22/7) ο καλλιτεχνικός χώρος από τον θάνατο της Μάγιας Λυμπεροπούλου.
Η σπουδαία ηθοποιός του Ελληνικού θεάτρου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 χρόνων αφήνοντας πίσω της ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Το όνομά της έχει συνδεθεί με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, καθώς διετέλεσε πρώτη καλλιτεχνική διευθύντριά του από το 1988 ως το 1992. «Το Θέατρο της Πάτρας και το «Θέατρο Τέχνης» είναι οι δυο «τόποι» με τους οποίους είμαι άμεσα συνδεδεμένη, δυο κομμάτια της ζωής μου.
Με χαρά μου είμαι εδώ.
Και χαρά μου θα είναι αν, κάποια μέρα, γίνει και μια συμπαραγωγή μεταξύ τους», δήλωνε το 2002 στα «Νέα».
Είχε συμμετάσχει, μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις «Ο θείος Βάνιας», «Οι δούλες», «Ιλιάδα», «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», «Πάθος», «Φάουστ», «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης». Για εκείνη το θέατρο ήταν ο τελευταίος χώρος που ο άνθρωπος – θεατής και καλλιτέχνης – έρχεται αντιμέτωπος με μια τρομερή αλήθεια.
Το 2008 η ηθοποιός επέστρεψε στην Πάτρα και ερμήνευσε τον Μεφιστοφελή στον «Φάουστ».
Για τον ρόλο της αυτό είχε πει στο «Βήμα»: «Στον μύθο του Φάουστ και στον Γκαίτε ο Μεφιστοφελής συμβολίζει βέβαια τον Διάβολο, τον Εωσφόρο, το Κακό σε αντίστιξη με το Θείο, τον Θεό. Στις μεταγενέστερες εκδοχές αλλά και στην παράσταση ο Μεφίστο αντιμετωπίζεται ως η «σκοτεινή» πλευρά, το «άλλον» του Φάουστ αλλά και κάθε ανθρώπου. Είναι ντυμένος αντρικά αλλά δεν παριστάνει τον «άνδρα». Θα έλεγα ότι συνιστά και τη «θηλυκή» εκδοχή του καθενός».
Άραγε θα πουλούσε την ψυχή της στον Διάβολο για να κερδίσει χρόνια: «Να ξαναγίνω νέα, δεν θα με ενδιέφερε.
Να παρέμενα νέα, θα μου άρεσε… φευ όμως: «Πουλάω την ψυχή μου» σημαίνει χάνω την ανθρώπινη υπόστασή μου, γίνομαι «πράγμα» ή και ζώον.
Μπορεί ο άνθρωπος να μην αντέχει τη γνώση ότι θα πεθάνει αλλά το θνητό είναι απόλυτα συνυφασμένο με το ανθρώπινο.
«Γεννιόμαστε καβάλα στον τάφο» λέει ο Μπέκετ», είχε πει σχετικά στο περιθώριο του συγκεκριμένου έργου.
Ο χαρακτηρισμός που την ακολουθούσε ήταν αυτός της «απόλυτης». «Ναι, συνεχίζω ν...