Μίκης Θεοδωράκης - «Δεν μπορώ να φανταστώ αγώνες χωρίς τραγούδι» - Οι εξορίες και η αντίσταση στη δικτατορία Ημερομηνία:
3/9/2021, 02:49 - Εμφανίσεις: 116
Ο Μίκης Θεοδωράκης «βύθισε» στο πένθος ολόκληρη την χώρα φεύγοντας από τη ζωή σε ηλικία 96 χρόνων, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα σπουδαίο έργο και έχοντας μοιράσει όλη του την ζωή «σε αγώνες και σε μουσική», όπως έλεγε ο ίδιος.
Η αντιδικτατορική πάλη και η εξορία, άλλωστε, ήταν δύο σημαντικά κεφάλαια της ζωής του.
Η εμπλοκή του Μίκη Θεοδωράκη με την πολιτική ξεκίνησε από πολύ νωρίς, όταν αμέσως μετά τα Δεκεμβριανά άρχισε να διώκεται από τις αστυνομικές Αρχές.
Το 1947, σε ηλικία 27 χρόνων, συνελήφθη και εστάλη στην Ικαρία, απ’ όπου και απέτυχε, παρά την οργανωμένη προσπάθεια, να αποδράσει.
Με τη γενική αμνηστία που έδωσε η κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη, ο Θεοδωράκης περνάει στην παρανομία, στην προσπάθεια συμμετοχής σε ένοπλες ομάδες του Δημοκρατικού Στρατού και είναι στην ομάδα του Παύλου Παπαμερκουρίου.
Συλλαμβάνεται ξανά στο σπίτι του πατέρα του όπου βρήκε καταφύγιο όντας άρρωστος από πλευρίτιδα, αλλά στη συνέχεια στέλνεται ξανά εξόριστος στην Ικαρία, αυτή τη φορά σε συνθήκες πειθαρχηµένης διαβίωσης για λίγους μήνες, όπου γράφει το έργο «Ελεγείο και θρήνος στον Βασίλη Ζάννο» στη μνήμη του Βασίλη Ζάννου που εκτελέστηκε το 1948.
Έπειτα στέλνεται στο στρατόπεδο της Μακρονήσου όπου βασανίζεται μέχρι παράλυσης.
Μετά από παρέμβαση του πατέρα και του θείου του, που ήταν ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, ο Μίκης θα απελευθερωθεί ως ανάπηρος (τα βασανιστήρια του προκάλεσαν παράλυση).
Το 1963 ιδρύεται η Νεολαία Λαμπράκη, ως αντίδραση στη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, και ο Θεοδωράκης εκλέγεται πρόεδρος.
Σύντομα θα εκλεγεί και βουλευτής της ΕΔΑ.
Διαβάστε ακόμα: Μίκης Θεοδωράκης – Γίνομαι ο ίδιος η αντι-βία… Φυλάκιση και εξορία Με την επιβολή της δικτατορίας, στις 21 Απριλίου του 1967, ο Θεοδωράκης περνάει και πάλι στην παρανομία και έναν μήνα αργότερα ιδρύει την αντιστασιακή οργάνωση ΠΑΜ, κηρύσσοντας πανστρατιά εναντίον του καθεστώτος.
Συλλαμβάνεται τον Αύγουστο του 1967.
Ακολουθεί η φυλάκισή του στην οδό Μπουμπουλίνας, η απομόνωση, οι φυλακές Αβέρωφ, η ...