Το στοίχημα της ζωής και του θανάτου στην αγορά ακινήτων - Το αμφιλεγόμενο σύστημα viager Ημερομηνία:
17/10/2025, 17:24 - Εμφανίσεις: 14
Το viager είναι ένα από τα πιο παράξενα, αμφιλεγόμενα και χαρακτηριστικά φαινόμενα της γαλλικής αγοράς ακινήτων.
Αποτελεί έναν τρόπο αγοραπωλησίας που βασίζεται κυριολεκτικά… στη ζωή και στον θάνατο.
Η αξία του ακινήτου, το ύψος της προκαταβολής και η διάρκεια των πληρωμών εξαρτώνται από το πόσο θα ζήσει ο πωλητής.
Στην πράξη, ο ηλικιωμένος ιδιοκτήτης πουλάει το σπίτι του σε έναν αγοραστή, κρατώντας όμως το δικαίωμα να ζει σε αυτό μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο αγοραστής καταβάλλει ένα αρχικό ποσό, το λεγόμενο bouquet, και στη συνέχεια μια μηνιαία ή τριμηνιαία «δια βίου» σύνταξη, γνωστή ως rente viagère.
Αν ο πωλητής συνεχίσει να κατοικεί στο ακίνητο, η συμφωνία ονομάζεται viager occupé.
Αν το παραχωρήσει αμέσως, viager libre.
Η λέξη viager σημαίνει «διάρκεια ζωής», αλλά στη Γαλλία έχει σχεδόν μυθική βαρύτητα.
Από τη σατιρική ταινία Le Viager του 1972 —όπου ένας γιατρόςκαταβάλει προσπάθεια να επωφεληθεί από τον επικείμενο, όπως νομίζει, θάνατο ενός ασθενούς, μόνο για να διαπιστώσει ότι εκείνος ζει περισσότερο απ’ όλους, μέχρι την πραγματική ιστορία της Jeanne Calment, της γυναίκας που έζησε μέχρι τα 122 και κράτησε το ρεκόρ της μακροβιότερης viager στην ιστορία, η ιδέα έχει στοιχειώσει τη γαλλική φαντασία.
Ο δικηγόρος που είχε αγοράσει το σπίτι της στην Αρλ πέθανε πριν από εκείνη, αφού πλήρωνε τη rente επί τρεις δεκαετίες.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); «Αρπακτικά» ή ευκαιρία; Για κάποιους, όπως ο Pierre, Παριζιάνος επενδυτής ακινήτων, το viager είναι μια απλή οικονομική επένδυση.
«Έκανα την πρώτη μου συναλλαγή πριν δεκαπέντε χρόνια και κέρδισα αμέσως», λέει στο France 24.
«Ο ενοικιαστής πέθανε μέσα σε έναν μήνα».
Από τότε έχει αγοράσει περισσότερα από δώδεκα ακίνητα με τον ίδιο τρόπο.
Άλλες φορές βγήκε κερδισμένος, άλλες όχι.
Σε μια περίπτωση, ο πωλητής χρησιμοποίησε το bouquet για να αναδιαμορφώσει το διαμέρισμα με ράμπες και ειδικές μπανιέρες.
«Όταν πήρα τα κλειδιά, έπρεπε να το ξαναφτιάξω απ’ την αρχή.