Νέα εθνική στρατηγική ασφαλείας ΗΠΑ: Τα καλά και κακά νέα για την Τουρκία Ημερομηνία:
18/12/2025, 12:52 - Εμφανίσεις: 22
Για την Κίνα και ειδικά για τη Ρωσία η νέα Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας (National Security Strategy – NSS) της κυβέρνησης Τραμπ εκπέμπει περισσότερα θετικά μηνύματα όσον αφορά το μέλλον των σχέσεων τους με την Ουάσιγκτον.
Για τον υπόλοιπο κόσμο η εικόνα δεν είναι τόσο ευνοϊκή, για κάποιους σύνθετη, αλλά για την Τουρκία τι σημαίνει; Στο νέο έγγραφο που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πατροπαράδοτη γενική αποτύπωση των θέσεων της εκάστοτε αμερικανικής προεδρίας για τον κόσμο, η Τουρκία αναφέρεται μόνο μία φορά, και μάλιστα στο πλαίσιο της Μέσης Ανατολής.
Είναι καλό αυτό όμως για την γείτονα;googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Όπως παρατηρεί ο Ίαν Λέσερ, ειδικός στην αμερικανική εξωτερική πολιτική στην αμερικανική δεξαμενή σκέψης The German Marshall Fund (GMF), μπορεί η μόνο μία αναφορά στην Τουρκία θα μπορούσε να επιφέρει δυσφορία στην Άγκυρα, όπου η στρατηγική σημασία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ και ο ευρωπαϊκός της προσανατολισμός αποτελούσαν βασικά σημεία αναφοράς.
«Όμως πολλά έχουν αλλάξει και στις δύο πλευρές, και οι παλιές αντιλήψεις και προτιμήσεις δεν ισχύουν πλέον» αναφέρει, εξηγώντας πως παρ’ όλα αυτά, η νέα στρατηγική των Αμερικανών θα έχει πολλές επιπτώσεις για την Τουρκία, σε μια περίοδο ραγδαίων γεωπολιτικών ανακατατάξεων.
Πρώτον, επισημαίνει ότι τα θέατρα πρωταρχικού ενδιαφέροντος της Τουρκίας βρίσκονται χαμηλά στη λίστα των αμερικανικών ανησυχιών, όπως αυτές διατυπώνονται στην Στρατηγική.document.addEventListener("DOMContentLoaded", function () {lazym2();}); «Η σημερινή κυβέρνηση, όχι ανόμοια με κάποιες προηγούμενες, επιθυμεί να αποσυρθεί από τον παραδοσιακό ρόλο των ΗΠΑ ως εγγυητή ασφάλειας στη Μέση Ανατολή.
Αντιλαμβάνεται την περιοχή κυρίως ως χώρο εμπορικών ευκαιριών.
Άλλοι ικανοί δρώντες μπορούν να διαχειριστούν τις εκεί προκλήσεις ασφαλείας».googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_middle_2"); }); Επιπλέον προσθέτει ότι η δημοκρατία και η διακυβέρνηση δεν αποτελούν πλέον βασικές αμερικανικές προτεραιότ...