Συνδυαστική θεραπεία προσφέρει θεαματικό όφελος στη συχνότερη μορφή λευχαιμίας Ημερομηνία:
Σήμερα 18/6/2025, 12:36 - Εμφανίσεις: 19
Ο συνδυασμός δύο στοχευμένων αντικαρκινικών φαρμάκων προσφέρει μεγαλύτερο όφελος από τη στάνταρτ χημειοθεραπεία στην αντιμετώπιση της συχνότερης μορφής λευχαιμίας στους ενήλικες, δείχνει νέα μελέτη, με τους υπεύθυνους της κλινικής δοκιμής να αναφέρονται σε «ορόσημο».
Εκτός του ότι αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα επιβίωση, η συνδυαστική θεραπεία προκαλεί επίσης λιγότερες παρενέργειες, ανέφεραν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λιντς.
Η μελέτη που δημοσιεύεται στο New England Journal of Medicine υπόσχεται να «αλλάξει τον τρόπο» με τον οποίο αντιμετωπίζεται η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, μια μορφή καρκίνου που προκαλεί ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των λεμφοκυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); «Δείξαμε ότι μια προσέγγιση χωρίς χημειοθεραπεία θα μπορούσε να είναι όχι μόνο πιο αποτελεσματική αλλά και καλύτερα ανεκτή από τους ασθενείς» Η δοκιμή συνέκρινε τη στάνταρτ χημειοθεραπεία με τον συνδυασμό δύο νεότερων φαρμάκων, της ιμπρουτινίμπηq και τηw βενετοκλάξη, δύο στοχευμένων φαρμάκων που οποίες μπλοκάρουν τη δράση πρωτεϊνών που σχετίζονται με τον καρκίνο.
Σε σύνολο 786 ασθενείς από όλη τη Βρετανία χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες που έλαβαν είτε χημειοθεραπεία, είτε ιμπρουτινίμπη, είτε έναν συνδυασμό ιμπρουτινίμπης και βενετοκλάξης.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Δύο χρόνια αργότερα, το 66% των ασθενών που έλαβαν το κοκτέιλ δεν έφεραν ανιχνεύσιμα καρκινικά κύτταρα στον μυελό των οστών, έναντι 0% στην ομάδα ιμπρουτινίμπης και 48% στην ομάδα της χημειοθεαπείας.
Πέντε χρόνια έπειτα από την έναρξη της δοκιμής, το 95% των ασθενών που έλαβαν το κοκτέιλ ήταν ζωντανοί χωρίς επιδείνωση της νόσου, συγκριτικά με 79% στην ομάδα της ιμπρουτινίμπης και 58% στην ομάδα της χημειοθεραπείας.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_middle_2"); }); Επιπλέον, η συνδυαστική θεραπεία ήταν καλύτερα ανεκτή από τη χημειοθεραπεία, η οποία συχνά προκαλεί βαριές παρενέργειες.