Το συγκρουσιακό κλίμα στις σχέσεις δημοκρατικών και ολιγαρχικών αντανακλάται και στον τρόπο με τον οποίο νοηματοδοτούνται οι όροι αττικίζω (πηγαίνω με το μέρος των Αθηναίων, φρονώ τα των Αθηναίων, ζω σαν Αθηναίος, μιλώ την αττική διάλεκτο) και αττικισμός (η αφοσίωση προς τους Αθηναίους και το πολίτευμά τους, καθώς και, σε γλωσσικό επίπεδο, η αττική έκφραση, το αττικό ύφος) σε διάφορες γραπτές πηγές του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ. Οι εν λόγω όροι θα μπορούσε να φέρουν θετικό αλλά και αρνητικό σημασιολογικό φορτίο, το οποίο καθορίζεται κατά περίπτωση, σε συνάρτηση με τις πολιτικές πεποιθήσεις εκείνων που τους χρησιμοποιούν. Έτσι, η προσκόλληση των δημοκρατικών ανά τον ελληνικό κόσμο στην Αθήνα, η στέρεη πίστη που είχαν στην πόλη-κράτος των Αθηνών οι δημοτικοί –οι δημοκρατικών φρονημάτων πολίτες– σε διάφορες ελληνικές πόλεις, παρουσιάζεται κάποιες φορές ως ένα μέγιστο έγκλημα, που επέσυρε βαρύτατες ποινές. Παραδείγματος χάριν, από επιγραφή του τέλους του 5ου αιώνα π.Χ. μαθαίνουμε ότι έξι πολίτες της Θάσου τιμωρήθηκαν με δήμευση περιουσίας συνεπεία αττικισμού. Εξάλλου, ο Θουκυδίδης μάς
Διαβάστε περισσότερα |