Όμως, ο Ηρόδοτος, περιγράφοντας κατ’ ουσίαν το πολιτικό σύστημα της δημοκρατίας, προβαίνει επίσης στη χρήση τριών άλλων όρων, συναφούς σημασιολογικού περιεχομένου. Πιο συγκεκριμένα, στο τρίτο βιβλίο των Ιστοριών του αναφέρεται σε ισονομία, όταν αναφέρεται στο πολίτευμα όπου την εξουσία έχει ο λαός (πλήθος δε άρχον πρώτα μεν ούνομα πάντων κάλλιστον έχει, ισονομίην). Εξάλλου, στο πέμπτο βιβλίο χρησιμοποιεί τον όρο ισηγορία, θέλοντας να εξάρει τη σημασία της δημοκρατίας –και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τα τυραννικά καθεστώτα–, τη σπουδαιότητά της για την αύξηση της δύναμης της Αθήνας (δηλοί δε ου κατ’ εν μούνον αλλά πανταχή η ισηγορίη ως εστί χρήμα σπουδαίον). Τέλος, στο ίδιο βιβλίο, το πέμπτο, ο Ηρόδοτος μεταχειρίζεται τον όρο ισοκρατία, εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεσή του –διά στόματος ενός Κορινθίου, του Σωκλή– στην κατάργηση των ισοπολιτειών, των δημοκρατικών δηλαδή πολιτευμάτων, και στην παλινόρθωση των τυραννίδων, που σχεδίαζαν οι Σπαρτιάτες (ότε γε υμείς, ω Λακεδαιμόνιοι, ισοκρατίας καταλύοντες τυραννίδας ες τας πόλις κατάγειν παρασκευάζεσθε). Οι τρεις προαναφερθέντες όρ
Διαβάστε περισσότερα |