Η ατελώς κατανοητή έως σήμερα φρυγική θεωρείται μία από τις λιγοστές ινδοευρωπαϊκές γλώσσες με τις οποίες μοιράζεται η ελληνική κοινές γλωσσικές δομές και τύπους. Τα κοινά αυτά χαρακτηριστικά, οι μορφολογικές και λεξιλογικές ομοιότητες των δύο γλωσσών, είτε οφείλονται σε κοινή ινδοευρωπαϊκή κληρονομιά είτε αντανακλούν κοινές εξελίξεις, κοινούς νεωτερισμούς. Είναι ασφαλώς αξιοσημείωτο ότι ήδη από την αρχαιότητα, στον Κρατύλο του Πλάτωνος (στο ευαγγέλιο της ετυμολογίας, όπως αποκαλείται ενίοτε), επισημαίνεται ότι η προφορά πολλών λέξεων από τους Φρύγες ήταν παρόμοια –με μικρές αποκλίσεις ή τροποποιήσεις, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πλατωνικό σύγγραμμα– με εκείνη των Ελλήνων. Τούτων δοθέντων, σε κάποιες περιπτώσεις δεν είμαστε βέβαιοι εάν έχουμε να κάνουμε με ελληνικά δάνεια στη φρυγική, με φρυγικά δάνεια στην ελληνική ή και με λεξιλογικά ισόγλωσσα, λέξεις με άλλα λόγια των δύο γλωσσών που έχουν απλώς μια κοινή πηγή, είναι της ίδιας προέλευσης (παραδείγματος χάριν, οι ονομασίες υποδημάτων σύκχοι, συκχίς και συγχίς). Όσον αφορά τώρα την επίδραση της φρυγικής στην ελληνική, αυτή
Διαβάστε περισσότερα |